czwartek, 6 września 2012

Kurs bon ton dla dzieci



A dziś będzie powrót do szczenięcych lat. Od kiedy mam potworki przeżywam go codziennie. Często łapię się na zachowaniu, które nie przystoi szacownej matronie. Ale za to ile radości! Szkoda, że z czasem tracimy tę dziecięcą naturalność i wszystko staramy się kontrolować. Jednak nawet dzieci muszą mieć jako takie pojęcie o tym, jak należy się zachować. Ponieważ o savoir-vivre dla starszaków już pisałam, dziś kolej na kilka rad dla brzdąców. Żeby łatwiej je było znieść:)
Książki dla dzieci Łukasza Dębskiego ze wspaniałymi ilustracjami Anny Kaszuby-Dębskiej to moje wielkie odkrycie w dziedzinie literatury dziecięcej. Ta para krakusów, prowadząca również swoją Café Szafé, ma niewątpliwie wyobraźnię bez granic i poczucie humoru lekkie i inteligentne. W trakcie czytania ich książek uśmiech pojawia się natychmiast i zostaje z czytelnikiem jeszcze długo po skończeniu lektury. A ta zabawa słowami! Według mnie – delicje!

Odnalazłam nagle coś zupełnie innego, świeżego, łobuzerskiego. Znów poczułam się tak, jak wtedy, gdy moja mama czytała mi Brzechwę i Tuwima. Coś między mną a książkami Łukasza Dębskiego zaiskrzyło. Na pierwszy ogień bezwzględnego jury w składzie mama, tata i potworki wzięty został wuj Teodor z książki „Pan Teodor Wąsik III czyli kurs bon ton dla dzieci”. Od razu wpadliśmy po uszy. I dzieci, i dorośli. Wszystko w tej książce zachwyca. Poczynając od okładki i szalonych ilustracji, na tekście kończąc.
Autor przeprowadza dwójkę niesfornych dzieciaków, Monikę i Marcinka, przez meandry zasad dobrego zachowania, pod nadzorem tytułowego Teodora Wąsika, ich wuja, byłego dyplomaty. Książka jest dowcipna i lekko napisana, a przecież zajmuje się także poważną sprawą, czyli nauką dobrych manier. Dziecko poznaje zasady zachowania się przy stole (Zrób dla wszystkich coś miłego – pierwszy powiedz im: „Smacznego”.), obowiązujące formy grzecznościowe („Cenne, choć wydasz mniej niż dwa grosze: „witam, przepraszam, dziękuję, proszę.”) oraz podstawowe czynności higieniczne („Co dzień zmieniaj, tak niestety, swoje majtki i skarpety.”), o których nie wolno zapominać (mycie zębów, czesanie się i dbanie o schludny wygląd). Mimo to nie czuje się wcale „dydaktycznego smrodku”. I to jest w tej książce najfajniejsze – uczy, ale tak, aby dzieci nie odczuły tej nauki i miały wrażenie, że dobre maniery to w sumie świetna zabawa. Moje dzieci biorą sobie bardzo do serca to, co jest napisane w ich ulubionych książkach, więc ”Pan Teodor Wąsik III” pomógł mi bardzo w uczeniu synków samodzielności i grzecznego zachowania.
Lubię ten sposób patrzenia na świat dzieciństwa. Ostatnio w modzie są książki dla dzieci zbyt przeintelektualizowane i snobistyczne, a ja wolę dzieciństwo dziecięce, czasem głupio – szczenięce, ale wybuchające szczerym śmiechem podczas czytania, a nie marszczące czoło z wysiłku, żeby cokolwiek zrozumieć. I to wszystko znalazłam w książkach Dębskich. Mają prawdziwy talent do pisania właśnie dla dzieci. Polecam wszystkie ich książki rodzicom, którzy szukają niebanalnej literatury dziecięcej.
„Nad Sandomierzem słońce świeci
 Czas sobie płynie, ptaszek leci, 
A pan Teodor Wąsik III 
Ogłasza „Kurs bon ton dla dzieci.
Jest tego sporo, więc się skup: 
Czym je się rybę, a czym drób? 
Mówić czy słuchać – co ważniejsze? 
Czy grzeczne dzieci są mądrzejsze?
Jak witać ciocię, gdy przyjedzie, 
I w czym nie dłubać przy obiedzie? 
Z kursu wyłącznie wypuszczamy 
Tak dżentelmenów, jak i damy.”

A jeśli będziecie w Krakowie (Targi Książki już niebawem) zajrzyjcie koniecznie do Café Szafé



5 komentarzy:

  1. No niezłe, i grafika ciekawa i teksty, przynajmniej u mnie w domu, jak najbardziej na czasie, bo właśnie "przerabiam" z synkiem "czarodziejskie słowa" :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fajni są i już wiele książek wydali, w tym i podróżnicze, i do nauki literek. Jakoś tak mi do serca trafili.
      A u nas to się nazywa "magiczne słowa" i też wałkujemy cały czas, że nic się bez nich nie dostaje:)

      Usuń
    2. Ja któregoś razy na hasło "czarodziejskie słowo" usłyszałem w odpowiedzi - "abracadabra" :-) trochę mi szczęka opadła :-)

      Usuń
    3. Nie dziwię się, ale z drugiej strony brawa za ciętą ripostę:)) Bardzo lubię u dzieci takie inteligentne wstawki.

      Usuń
  2. Właśnie pożyczyłam ją z biblioteki. Polecam Agnieszkę Frączek - jest świetna, a czytając jej wierszyki, to aż język z 1000000 razy połamałam :D.

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...